Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «باشگاه خبرنگاران»
2024-04-30@05:34:13 GMT

علائم وجود واریس چیست؟

تاریخ انتشار: ۲۶ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۹۶۷۲۳

علائم وجود واریس چیست؟

وهاب برادران، متخصص قلب و عروق و فلوشیپ فوق تخصصی اقدامات قلبی عروقی، در خصوص واریس به گفت وگو پرداخت.

وی گفت: با شنیدن اسم واریس، داشتن رگ‌های نازک و تیره بر روی سطح پوست پا، تداعی می شود، اما واریس علائم متعددی دارد و با بررسی آن‌ها توسط پزشک، ممکن است واریس و یا نارسایی وریدی مزمن تشخیص داده شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این علائم شامل موارد  زیر می‌شود:

کرامپ و درد‌های شدید عظلانی در شب، احساس سنگینی در پا پس از یک روز فعالیت بدنی.

اگزما و خارش مقاوم به درمان، تورم پا در هنگام روز (که با استراحت شب برطرف می‌شود)

تغییر رنگ پوست پا (پای چرمی)، بنابراین برای تشخیص واریس، لازم نیست که رگ‌های واریسی در سطح پا مشخص باشند. در صورت وجود هر کدام از این علائم، فرد مشکوک به بیماری نارسایی مزمن وریدی خواهد بود.

وی در ادامه گفت: رگ‌هایی که خون را از پا به قلب می‌رسانند دو نوع هستند: رگ‌های سافن بزرگ و کوچک. هر رگ سافن، ۱۰ تا ۲۰ عدد دریچه لانه کبوتری دارد که باعث می شوند خون تنها به سمت قلب حرکت کند و به سمت پا بازنگردد. این دریچه‌ها بسیار ظریف هستند و اگر مشکلی برای آن‌ها ایجاد شود، مقداری از خون به سمت پا بازمی‌گردد و ما به این پدیده بیماری مزمن وریدی می‌گوییم. بیماری واریس شبیه یک کوه یخ است که قسمت اعظم آن زیر پوست فرد قرار دارد و با چشم قابل دیدن نیست، به همین دلیل انجام سونوگرافی، هم به صورت ایستاده و هم به صورت خوابیده برای تشخیص این بیماری ضروری است.

برادران در خصوص علل دیگر ایجاد نارسایی مزمن وریدی گفت: یکی دیگر از عوامل ایجاد کننده این بیماری، فشار بالای ریه است. این مشکل به طور معمول توسط اکوکاردیوگرافی تشخیص داده می شود. اگر فشار ریه بالا باشد، خون به خوبی از سمت پا به قلب باز نمیگردد، که باعث ایجاد نارسایی مزمن وریدی (واریس) و در طولانی مدت زخم‌های مزمن وریدی می‌شود.

این متخصص قلب افزود: مهم‌ترین عامل پیش بینی کننده بیماری واریس، ژنتیک فرد است و افرادی که در خانواده درجه یک خود سابقه واریس دارند، با احتمال بیشتری علائم واریس را تجربه خواهند کرد. در عین حال افرادی که وزن بالایی دارند، یا اجسام سنگین بلند می‌کنند (مانند ورزش‌های وزنه برداری و کشتی)، افراد بی تحرک، افراد مسن، افراد سیگاری و دارای سابقه شکستگی پا، بیشتر دچار واریس می‌شوند.

وی در خصوص راه‌های جلوگیری از واریس گفت: نشستن و یا سر پا ایستادن‌های طولانی مدت را محدود کنید و حتما پیاده روی را در برنامه روزانه خود قرار دهید و اگر سیگار می‌کشید، ترک کنید.

این فلوشیپ بیماری‌های قلبی عروقی در آخر توصیه کرد: اگر سبک زندگی و کاری شما ایجاب میکند که برای مدت طولانی پشت میز و یا سرپا باشید، توصیه میشود برای جلوگیری از بیماری واریس، از جوراب واریس استفاده کنید.

منبع: برنامه ضربان شبکه سلامت 

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيک

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: واریس جوراب واریس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۹۶۷۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن

به گزارش «تابناک»، در ۲ روز اخیر جامعه هنری و علاقمندان به سینما برایشان این پرسش مطرح شده است که بیماری ترانه علیدوستی چیست و او در چه مرحله‌ای از درمان قرار دارد؟

بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم می‌شود.

درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.

منبع : همشهری

دیگر خبرها

  • آشنایی با علائم آبریزش دائمی بینی در بهار
  • ۴ نشانه که خبر از نابودی کبد می‌دهد
  • کمبود این ویتامین باعث سرطان پروستات و سرطان سینه می‌شود
  • با عوارض ناشی از گازگرفتگی حیوانات چه باید کرد؟
  • آزمایش خون ممکن است ام‌اس زودرس را تشخیص دهد
  • ام‌ اس زودرس قابل تشخیص است؟
  • دلیل آبریزش دائمی بینی احتمالا «التهاب سینوسی مزمن» است
  • دلیل آبریزش دائمی بینی چیست؟
  • جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن
  • زخم‌های دیابت، کشنده‌تر از سرطان